یکی از نکاتی که بعد از دیدن قلاده های طلا به ذهنم خطور کرد و از قضا یکی از

سوالات فراستی را در هفت شامل می شد این بود که چند نفرجاسوس و سلطنت

طلب و منافقین واراذل و اوباشی که در قلاده ها به آن پرداخته شده چطور می

توانستند این گونه نقش تاثیر گذاری را در فتنه 88 بازی کنند و آیا طالبی نباید

گسترده تر به این مبحث می پرداخت؟

ولی وقتی دیشب در هفت با جواب طالبی روبه رو شدم از پاسخش خوشم آمد

پاسخی داشت مستند بر یک تحلیل تاریخی و سیاسی همه جانبه.

می گفت وقتی خواص جامعه ازمراجع دینی و سیاستمداران و هنرمندان وبه طور

کلی و تاثیرگذاران جامعه به علت دنیاگرایی وسکوت از روی تزویر از موضع حق با

صراحت دفاع نکنند و یا دوپهلو موضع بگیرند که هوای حق و باطل را باهم داشته

باشند جامه دچار انشقاق و از هم پاشیدگی می شود که اندک  آشوبگران و

فرصت طلبان می توانند نظم جامعه را مختل کنند وحتی نظام را با خطر

براندازی مواجه کنند.


مثالهای دقیقی زد از حکومت امیر المومنین و امام حسن گفت که چگونه با وجود در

فرمانروایی الهی به علت کوتاهی خواص و عدم وحدن مردم به مظلومیت ولی

منتهی شد.

از کودتای 28 مرداد گفت که دولت قدرتمندی مثل مصدق که در تهران آن روزگار در

میتینگ های خود چند ده هزار نفر را جمع می کرد با آشوبگری شعبان بی مخ و

دارو دسته اش سقوط می کند.

 و در نهایت اصل کلامش را گفت که چگونه در 78 می خواستد باز هم مقاصد خود را

بر ولایت تحمیل کنند ولی این بار آقایمان با شجاعت وعلی وار گفت که وقت صلح

حسنی نیست بلکه این بار حسینی هستیم و عاشورایی پای انقلاب ایستاده ایم.